Zasady ogólne

Jeśli podatnicy nie dokonają żadnego zgłoszenia dodatkowego – zostają opodatkowani podatkiem dochodowym zgodnie ze skalą podatkową. Decyzja dotycząca wyboru właściwej formy opodatkowania musi być podejmowana jeszcze przed początkiem roku podatkowego. Zrezygnowanie z zasad ogólnych musi być przemyślane. Stanowi formę optymalizacji płaconego podatku.

Powyższa forma rozliczeń umożliwia płacenie podatków w wysokości 18 procent  po obniżeniu ich o sumę wolną od podatku, która wynosi 556, 02 złotego oraz zgodnie ze stawką 32 procent od nadwyżki ponad kwotę 85 528 złotych podstawy opodatkowania. Kwota podatku można zostać obniżona o zawarte w ustawach o podatkach dochodowych odliczenia oraz ulgi.  Dodatkowo możliwym jest odliczanie od podstaw opodatkowania wcześniej już zapłaconych składek ubezpieczeniowych (społecznych), zaś od kwoty podatku dochodowego zapłaconej już wartości składek na ubezpieczenia zdrowotne.

Decydując się na zasady ogólne podatnicy nie muszą składać podczas roku podatkowego stosowanych deklaracji z wyliczeniami kwot zaliczek na podatki. Jedynym zobowiązaniem jest składanie do dnia 30 kwietna kolejnego roku deklaracji podatkowych za konkretny rok. Ponadto w trakcie roku, podatnicy decydując się na miesięczny lub kwartalny system płacenia zaliczek podatkowych są zobowiązani do obliczania i wpłacania terminowo na konto US zaliczek na podatek dochodowy. Dobre wyliczanie zaliczek podatkowych wymaga ustalania podstaw opodatkowania, które to podatnicy konkretyzują poprzez:

• Ustalanie przychodu należnego, także w sytuacji, jeżeli jeszcze nie był faktycznie uzyskany w konkretnym okresie rozliczeniowym (miesiąc, kwartał) – według zasad wskazanych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym PIT;
• Ustalanie wartości ponoszonych kosztów, jakie zostały wydatkowane w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczania źródeł przychodów, które nie są zaliczane do tak zwanych kosztów negatywnych, jakich nie można rozliczyć podatkowo;
• Ustalanie wartości dochodów poprzez odejmowanie od przychodu z konkretnego okresu kosztu jego pozyskania (wartości rozliczane w konkretnym okresie);
• Ustalanie podstaw opodatkowania za konkretny okres – dzięki odjęciu od dochodu ulg oraz odliczeń (także tych zapłaconych już składek ubezpieczenia), a ponadto strat ponoszonych w poprzednich latach, które odliczyć można w danym roku (nie więcej jednak aniżeli 50 procent wykazanych strat);
• Ustalanie wartości zaliczek na podatki, wykorzystując kwotę wolną od podatku (czyli 556, 02 złote), zaś po jej przekroczeniu wykorzystując skalę podatkową 18 i 32 procent;
• Obniżanie zaliczek o opłacone składki zdrowotne.

Tak podstawa opodatkowania, jak również kwota zaliczki powinna zostać zaokrąglona do całego złotego w taki sposób, iż 50 groszy oraz więcej zaokrąglane jest w górę, zaś kwoty do 50 groszy są pomijane.  Zaliczki opłacane są do 20 każdego miesiąca, który następuje po konkretnym miesiącu, natomiast za miesiąc grudzień do dnia 20 stycznia, z wyjątkiem sytuacji, iż podatnicy wcześniej rozliczą dany rok podatkowo (złożą deklaracje podatkowe). Zasady te obowiązują od rozliczeń prowadzonych za rok 2012. Poprzednio istniała reguła rozliczeń  w miesiącu grudniu. Zaliczki były o podwójnej wartości zaliczki za miesiąc listopad. Istnieją jednak pewne ograniczenia w zakresie płatności zaliczek w kasach urzędu skarbowego. Przedsiębiorca płatności dokonywać musi korzystając z przelewu bankowego.

Porównanie opłacalności podatku liniowego oraz zasad ogólnych