Karta podatkowa

Decyzja dotycząca karty podatkowej powoduje ograniczenie do niezbędnego minimum zakresu formalności powiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednocześnie jest to postać opodatkowania dla drobnych przedsiębiorców, osób wykonujących prace chałupnicze oraz rękodzieło. Rozwój działalności gospodarczej oraz konieczność zatrudniania większej ilości pracowników skutkuje, iż karta podatkowa nie znajduje wtedy zastosowania.

Przy jej wybieraniu nie ma możliwości również rozliczania ulg oraz podatkowych zwolnień. Opodatkowanie za pomocą karty podatkowej polega na płacenie stałych kwot podatku niezależnie od faktycznie uzyskiwanych przychodów. Powyższa forma ryczałtu ewidencjonowanego sprawdza się w podmiotach gospodarczych zatrudniających jedynie kilku pracowników, a także posiadających siedzibę w małych miejscowościach. Wysokość stawki karty podatkowej wzrasta razem z podnoszeniem zatrudnienia, a także ze wzrastaniem wielkości tej miejscowości, w jakiej działalność gospodarcza jest prowadzona.

Karta podatkowa ponadto ograniczona jest z uwagi na rodzaj działalności (bierze się pod uwagę PKD), który można realizować, będąc opodatkowanym za pomocą karty. Podatnik prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną kartą podatkową jest zwolniony od zobowiązania prowadzenia ksiąg rachunkowych, składania odpowiednich zeznań podatkowych, a także wpłacania zaliczek na podatki dochodowe. Podatnik ten jest jednak zobowiązany do wydawania na żądanie klientów rachunków i faktur, o których jest mowa w przepisach szczegółowych, a które potwierdzają sprzedaż wyrobów, towarów albo wykonanie usług, oraz przechowywać według kolejności numerów kopie powyższych rachunków oraz faktur przez okres pięciu lat podatkowych, liczony od końca roku, w jakim wystawiono dany rachunek albo fakturę.

Podatnicy są także zobowiązani do prowadzenia książki ewidencji zatrudnienia, która przedstawia wszystkie osoby zatrudnione w podmiocie, zgodnie z ustalonym wzorem. Podatnicy, którzy prowadzą działalność gospodarczą, o której jest mowa w art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, podlegają formie opodatkowania, jaką jest karta podatkowa, jeśli:

• Złożą odpowiedni wniosek o stosowanie opodatkowania w powyższej formie;
• We wnioskach, zgłaszają prowadzenie działalności gospodarczej wymienionej, jako dopuszczalna do opodatkowania za pomocą karty (wskazanych w jednej z dwunastu części tabeli umieszczonej w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym);
• Podczas prowadzenia działalności gospodarczej nie korzystają oni z usług osób nie zatrudnianych przez siebie w oparciu o umowę o pracę, a także z usług pozostałych przedsiębiorstw oraz zakładów, chyba iż chodzi dotyczy to usług specjalistycznych (specjalistycznych – a zatem czynności oraz prace wchodzących w inny aniżeli zgłaszany zakres prowadzonej działalności, koniecznych do całkowitego wykonywania wyrobów albo świadczenia usług, w tym także czynności oraz prace towarzyszące);
• Nie przeprowadzają, poza jednym z typów działalności gospodarczej, pozostałych pozarolniczych działalności gospodarczych;
• Małżonkowie podatników nie prowadzą działalności gospodarczej w tych samych zakresach;
• Nie wytwarzają wyrobu opodatkowanego, na podstawie przepisów odrębnych, podatkiem akcyzowym;
• Pozarolnicza działalność zgłaszana we wniosku nie będzie prowadzona poza obszarem Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto należy stwierdzić, że nie wyłącza opodatkowania przedsiębiorcy za pomocą karty podatkowej:

• Przeprowadzanie przez podatników działalności w obszarze wytwarzania energii, w elektrowniach wodnych oraz wiatrowych, posiadających moc oddawaną do 5 tysięcy kilowatów, a także wytwarzanie biogazów;
• Uzyskiwanie przychodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, podnajmu, poddzierżawy albo pozostałych umów o zbliżonym charakterze.

– z jakich przychody (dochody) ulegają odrębnemu opodatkowaniu za pomocą podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Podczas prowadzenia działalności gospodarczej w kilku dopuszczonych branżach albo w zakładach odrębnych, łączny poziom zatrudnienia nie może przekraczać stanu zatrudnienia przyjętego dla zakresu działalności, dla jakiego przewidziany jest najwyższy poziom zatrudnienia.

Przy definiowaniu stanu zatrudnienia, jaki pozwala na skorzystanie z korzyści karty podatkowej należy szczegółowo przeczytać art. 25 ustawy o podatku ryczałtowym. Wymieniono w nim, których to osób nie należy – w odniesieniu do konkretnej branży – zaliczyć do zatrudnionych ludzi, od których wielkości uzależniona jest wysokość i możliwość opodatkowania za pomocą karty podatkowej.

Ewentualne zgłoszenie do karty podatkowej nastąpić musi nie później niż do dnia 20 stycznia tego roku, za którym zapłacić należy podatki w powyższej formie. Jeżeli podatnicy rozpoczynają działalność gospodarczą, wniosek dotyczący zastosowania opodatkowania w karcie podatkowej składany jest właściwemu naczelnikowi US przed dniem rozpoczęcia działalności, albo można dołączyć go do wniosku w zakresie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jaki jest składany na podstawie przepisów prawnych o swobodzie działalności gospodarczej. Już po zgłoszeniu, odpowiedni organ skarbowy w drodze decyzji ustala wysokość podatków oraz termin zapłaty podatku w konkretnym roku.