22 750 62 05 lub 505 029 799
Organ podatkowy ustala wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych biorąc pod uwagę poniesione przez podatnika w roku podatkowym wydatki oraz wartość zgromadzonego w tym roku mienia. Gdy wydatki nie mają pokrycia w mieniu, które zostało zgromadzone przed ich poniesieniem lub nie pochodzi z przychodów uprzednio opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania, podatnik musi zapłacić 75% dochodu.
Tak wysokim podatkiem zostają obciążone osoby, które nie informują urzędu skarbowego o dodatkowym źródle przychodu.
Przed wszczęciem postępowania w sprawie przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, urzędy skarbowe zbierają informacje o: zgromadzonym mieniu i wydatkach osób podejrzewanych o uzyskiwanie przychodów z nieujawnionych źródeł. Fiskus w szczególności interesuje się nabywcami nieruchomości i ruchomości o znacznej wartości, osobami korzystającymi z luksusowych usług (np. wycieczek), posiadające lokaty bankowe i rachunki w wielu bankach, również osoby niedeklarujące żadnych dochodów – lecz ponoszące znaczne wydatki. Urząd skarbowy interesuje się przede wszystkim tymi podatnikami, u ktorych możliwe jest wystąpienie ryzyka nieujawnionego majątku. Decyzje o tym fiskus podejmuje między innymi: w oparciu o informatyczne bazy danych, dane z urzędu celnego, z jednostek administracji samorządowej, z sądu na wniosek dotyczący konkretnej osoby, ze składanych w urzędzie deklaracji, rownież z danych dotyczących zakupu lub sprzedaży nieruchomości bądź innych rzeczy, wszelkie akty notarialne, informacje o kredytach, a także informacje przesyłane przez inne urzędy. Czasami źródła informacji o podatnikach są anonimowe.
Należy dodać, że w przypadku gdy urząd skarbowy uzna, że dana osoba ukrywała swoje dochody, wyda decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe. Od tej decyzji podatnik może odwołać się do izby skarbowej.
